Dua, bir yükseliştir.

[eeisahin]

Dua, bir yükseliştir. Her ruha, ruhtan bir filizin yeşermesi, boy sürmesidir. Dal budak salmak içinrahmetlere avuç açar gibi, yaprak yaprak açmasıdır. Her yaprak yakarış, herçiçek açılışı .bir duadır. İnsanın duası, ruhtaki korkunç şiddette bir buluşma özlemidir, ebedi ve ezelîsevgiliye... Dua, bise bahşedilmiş bir miraç olayıdır. Rabbin huzuruna çırılçıplak, safbir ruhla çıkmaktır. Merasimsiz, teklifsiz bir ziyaret gibi çıkıştır. Vasıtasız,teşrifatçısız, en ulu hükümdarın katına yükseliştir, divanına yüz sürüştür,eşiğinde erircesine diz çöküş, boyun büküştür. Her şeyi bizden daha iyi gören, bilen, bize bizden daha yakın olanındivanında aydınlık bir hesaplaşma ve yakarıştır. Sonra da bir kurtuluştur. Hersamimi dua mutlak bir kurtuluştur. En iyi bilenin huzurunda hiçbir şeyigizlemeye ve inkara cesaret edemeden açık bir muhasebedir. Eğer dua sağlıklı bir iç hesaplaşmanın sıkıntılarından güç alıyorsa mutlakamüessir olur. Gözyaşı karışmış dualar ise en samimi yakarışlardır. Çünkügözyaşları iç hesaplaşmada inanç adına kazanılan zaferlerin muştusudur. Dua hesaplaşma ile birlikte ruhun nur denizlerinde yıkanması,temizlenmesi,güçlenmesidir. İnsanın, ebedî hayat planına techiz ve takviye etmişolarak tekrar tekrar gönderme çalışmasıdır dua. O halde dua bir yenidendoğuştur. Dua, kalpte, cerayan eden bir doğum olayıdır. İnancın, aşkın, ızdırabınyüreğe ektiği tohumun çatlayışıdır. Dua, sessiz inilti, gürültüsüz feryattır. İslam'ın duası, dua eden insan Allah'a kulluğa, teslimiyete, alçak gönüllü vekendini Allah'a karşı zelil görmeye bir çağrıdır. Hatta bir zorlama ve çabadır.Bu çaba aynı zamanda dua edene ondan başka hiç bir gücün, hiçbir hükümsahibinin, yöneticinin dayanılacak ve ümit beslenecek hiçbir yerin bulunmadığısonuç ve gerçeğini de telkin eder. Bir başka deyimle bu Allah'a teslimiyettavrı, diğer bütün güçlere karşı duyulan korku ve ürpermeyi akıldan uzak tutmayıda kendisiyle birlikte doğurur. Yani Allah'a tam teslimiyet, O'ndan başka, güçve hüküm sahibi olma sınavında bulunan bütün güçlere bir baş kaldırıdır. Duacı, dua eden; seçkin samimi bir insandır. Allah'a aşıkça tapan, Onunlasöyleşmekten, Onunla bulunmaktan, Onun huzurunda durmaktan zevk duyan birkişidir. Dua; alçak gönüllülüğün doruğundaki bir ruhun dışa vuran görüntüsüdür. Dua eden çehrelerde önceleri var olan vurdum duymazlık, eksiklik, kıskançlıkve kötülük duyguları, yerlerini, iyiliğe, başkalarına iyilik yapmaya vebaşkalarının hayırlarını istemeye terkeder. Dua ortamında insan, kendini olduğu gibi görür, kendine gelir; hırsını,hatalarını, eğri düşüncelerini kibir ve gururunu belirleyerek ahlaki görevleriniyerine getirmeye hazır bir duruma ulaşır. Düşünsel ve zihinsel alçakgönüllülüğüolgunluk kazanmaya başlarken, önünde O en iyi, Celal Sahibi Sultana giden yollaraçılır. İnsan, dua ile Allah'a yaklaşır; Allah da insanın kalbine....